Taart voor Q en T

Zoals je kon lezen in mijn vorige log, gingen Q en ik taart eten. Ja! Lekker hoor!

Maar waarom?
Q heeft haar baan opgezegd. Ze ging er niet meer met plezier heen.
Ik had 1 email gestuurd in de vakantie naar een basisschool, antwoordt gehad en vandaag op gesprek geweest. Nou gesprek, zo wil ik het niet noemen. Ze sprak de oren van me hoofd, was erg enthousiast en dinsdag mag ik beginnen.

Goed nieuws voor beide dus!

Mijn, oh zo lieve, hondjes

Thuis, heb ik twee hele lieve honden. Een Chihuahua genaamd Choky en een Jack Russel genaamd Luca. Samen gaan ze door 1 deur, mits ze uitgelaten worden. Choky is het oudje en wilt met rust gelaten worden, Luca is exact het tegengestelde.

Net heb ik uit verveling maar gaan stofzuigen en dweilen. Maar Tommi doet dat natuurlijk op haar eigen manier. Eerst met een kappersbezem, daarna met de stofzuiger en dan pas met de dweil.
Alles schoon en fris, zet ik de etensbakken weer terug op de grond. Stom genoeg vergeet ik dat Luca brokjes uit zijn bak haalt, neerlegt op de grond, de helft eet (met kruimelen), de andere helft laat liggen en dan weer weg loopt. Stank voor dank heet dat, dacht ik.

Dan maar weer relaxt op de laptop. Ha ha, ja dacht je. Choky begint te grommen, Luca reageert daarop door tegen te grommen, Choky begint te blaffen, Luca begint te blaffen. Alsof zij denken, laten we Tommi chagrijnig maken.

Ja, Aquila is thuis. Eten! En daarna taart!